Waarom Polycarbonaat? Een vergelijking:

Polycarbonaat (PC)

Chemische – fysieke eigenschappen:
Policarbonaten zijn extreem slag- en krasvaste kunststoffen, die worden gekenmerkt door een uitzonderlijke resistentie tegen weers- en verouderingsinvloeden. Ze worden niet broos en behouden hun slag- en krasvaste eigenschappen bij grote temperatuurverschillen, zonder dat er noemenswaardige hoeveelheid aan hulpstoffen hoeft worden toegevoegd. Ze zijn bestand tegen water, vele mineraalzouten, oplossingen van neutrale zouten en oxidatiemiddelen. Ook enige zwak polaire organische oplosmiddelen zoals koolwaterstoffen en vele oliën en vetten hebben geen invloed op het Polycarbonaat. Polycarbonaat is bij 120°C steriliseerbaar.

Milieuaspecten en veiligheidsaspecten:
Polycarbonaat is fysiologisch volledig veilig en word veelal gebruikt in medische apparatuur. Ze kunnen zelfdovend worden uitgevoerd. In geval van brand komen naast de gewoonlijk organisch stoffen geen andere schadelijke stoffen vrij.

Policarbonaten zijn voorzien van een Milieulabel: Blauer Engel. TCO, Nordic Swan, EU Flower. Deze bepalen onder ander, dat de toegepaste kunststoffen vrij moeten zijn van kankerverwekkende en muterende stoffen. En dat de uitstoot van gassen geen broom, chloor en antimonium bevatten. Polycarbonaat is halogeenvrij volgens DIN 0472

PVC:

Chemische – fysieke eigenschappen:
PVC is een zeer harde en broze kunststof, die harder en brozer wordt naargelang de temperatuur lager wordt. PVC is zeer gevoelig voor weersinvloeden en praktisch biologisch niet afbreekbaar. 100% PVC is chemisch instabiel. Alle PVC soorten moeten voor een deel gestabiliseerd worden met een grote hoeveelheid aan antioxidatie middelen, UV-stabilisatoren of thermos-stabilisatoren. De toevoeging van weekmakers verhogen de elasticiteit, gechloreerde polyethyleen de slagvastheid. Door de vermenging met weekmakers verliest de PVC zijn zelfdovende eigenschappen. PVC heeft een zeer kleine temperatuurbestendheid: Bij belasting is de gebruikstemperatuur 40 – 60°C, zonder belasting ca. 80°C.

Milieuaspecten en veiligheidsaspecten:
Weekmakers in PVC verdampen, zodat ze na een bepaalde tijd broos worden en afbrokkelen. De gebruikte weekmakers worden fysiologisch als probleem gezien. Dit geldt ook voor de talrijke onmisbare stabilisatoren. Het ministerie van milieu bericht als volgt: „Het menselijke lichaam neemt PVC-weekmakers in hogere mate op dan voorheen werd aangenomen. In het bijzonder is het gevaarlijk voor kinderen. De veel gebruikte weekmaker Ftalaat geldt als een van de hoogste gezondheidsrisico, omdat ze de hormoonhuishouding van de mens verstoord. Tevens kan zij de voortplanting als ook de ontwikkeling schaden.“

Onafhankelijk daarvan is PVC in geval van brand zeer schadelijk, omdat het in de hitte een sterke ontwikkeling van roetdeeltjes meer dan 50 gewichtsprocenten in zuiver zoutzuur damp wordt omgezet. Deze reageert deels met andere reststoffen in het roet en de ontstane rook en roet bevatten dan polygecondenseerde aromaten, zoals Benz(a)-pyreen, Pyreen en Chryseen, deze zijn zeer giftig en kankerverwekkend.